Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε την δημιουργία blog. Αυτή την στιγμή βρίσκετε υπό κατασκευή. Σύντομα κοντά σας! ...

Με αυτό τον τρόπο λειτουργούν οι ελιές με GPS, ιδέα που προέκυψε πρόσφατα από τους αγρότες της Grenada, ώστε να αποφευχθούν οι κλοπές στους ελαιώνες τους.

Έχει σχήμα στρογγυλό, πράσινου ή μαύρου χρώματος, παρόμοιο στην αφή και την όψη μίας ελιάς. Στη πραγματικότητα είναι ένας «κατάσκοπος» των ληστών με μία συσκευή ραδιοσυχνότητας κρυμμένη στο εσωτερικό της.

Ο Ricardo Cárdenas,  ο οικονομικός διευθυντής της AgroSecurity, εξηγεί πως «στο εσωτερικό του υπάρχει ένα τσιπ ραδιοσυχνότητας, που φέρει ένα μοναδικό κωδικό αναγνώρισης, που αναγνωρίζει με ακρίβεια τον ιδιοκτήτη και τον ελαιώνα στον οποίο έχει τοποθετηθεί».

Μία καινοτόμα ιδέα για την αποφυγή των κλοπών, καθώς το προηγούμενο έτος εκλάπησαν στην Jaén 255.000 κιλά ελιών. Αυτό το GPS είναι βιοδιασπώμενο και πρoβλέπεται να εμφυτευθεί και σε άλλα είδη φρούτων.

Η τιμή του κυμαίνεται στα 3 ευρώ το ένα και τοποθετείται στα κλαδιά όταν ο καρπός δεν έχει ακόμα ωριμάσει. Ο οικονομικός διευθυντής της AgroSecurity  αναφέρει πως «σε έναν ιδιοκτήτη ενός ελαιώνα 1.000 ελαιοδένδρων, θα του κόστιζε 100 ευρώ».

Σε περίπτωση κλοπής, θα είναι εφικτό να τον εντοπίσει η Αστυνομία με ένα όπλο ραδιοσυχνότητας.

Απόδοση από: www.antena3.com | olivenews.gr

www.gargalianoionline.gr



 Ένα συχνό φαινόμενο στους Ελαιώνες είναι η εμφάνιση άγριων χόρτων. Εκτός ότι μας δυσκολεύουν στο να κάνουμε κάποιες εργασίες, εκτός ότι απορροφούν θρεπτικά συστατικά από τα ελαιόδεντρα μας, η εμφάνιση στους Ελαιώνες μας δεν θα είναι και η καλύτερη. Έτσι λοιπόν στους δικούς μας Ελαιώνες η αντιμετώπισή τους γίνεται μόνο με μηχανικά μέσα. Με ένα χορτοκοπτικό μηχάνημα κόβουμε όλα τα αγριόχορτα και τα αφήνουμε στο κτήμα ώστε να ξεραθούν και να δώσουν τα θρεπτικά συστατικά τους στο χώμα και στα ελαιόδεντρα. Είναι και αυτό μία μορφή κομποστοποίησης. Φυτοφάρμακα και άλλα τέτοια είδη τα οποία προσφέρουν μία εύκολη λύση για αυτό το πρόβλημα δεν έχουν καμία θέση στους Ελαιώνες μας.

        Καλώς ορίσατε στον ελαιώνα μας με το τοπωνύμιο 'ζαρκάδι'.Όσο κι αν ψάξαμε δεν μπορέσαμε να μάθουμε από που κατάγεται αυτή η ονομασία της περιοχής. Αυτό όμως που ξέρουμε σίγουρα είναι πως εδώ που βρίσκεται ο ελαιώνας μας, πολύ παλιά ίσως και την εποχή των ηφαιστείων περνούσε ένας ποταμός. Ίσως από αυτόν τον ποταμό να πήρε την ονομασία της η περιοχή.
        Το πέρασμα του ποταμιού λοιπόν από δω, εκείνους τους χρόνους έκανε το μέρος πολύ εύφορο, πράγμα του οι αρχαίοι Μυκηναίοι το ήξεραν πάρα πολύ καλά. Έτσι η γνώση και παράδοση για αυτό το μέρος πέρασε από γενιά σε γενιά κι έτσι φτάσαμε κι εμείς να είμαστε ευλογημένοι από Τον Θεό να έχουμε τον ελαιώνα μας σε αυτό το μέρος.
       Απείραχτος αυτός εδώ ο ελαιώνας για χρόνια, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση για καιρό, ήρθε η στιγμή να τον ανανεώσουμε, να γίνουμε ένα με τα δέντρα, να 'συνεργαστούμε' με το παρθένο χώμα και να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας έτσι ώστε να παράξουμε ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.
    Οι μεθυστικές μυρωδιές από θυμάρι, ρίγανη, λεβάντα, τσάι και αγριολούλουδα είναι το πιο όμορφο συναίσθημα καθώς ξεκινάς να περπατάς ανάμεσα στα ελαιόδεντρα.  Η δύσβατη περιοχή σε αυτόν τον ελαιώνα, δεν επιτρέπει πρόσβαση από οχήματα κι έτσι έχουμε το απόλυτο στο χώμα μας.
     

  ''Ούτε στο χώμα αυτό μα ούτε και στα δέντρα μας δεν θα ρίξουμε κάτι το οποίο μετά θα το βάλουμε στο τραπέζι των οικογενειών μας. Θα είμαστε απόλυτοι στο τι θα φάνε τα παιδιά μας, ακόμα κι αν η ανάπτυξη των δέντρων είναι αργή, ακόμα κι αν η παραγωγή ξεκινήσει πολύ αργότερα από το αναμενόμενο''. 



*Εάν θέλετε να παρακολουθείτε την πορεία για όλες τις εργασίες που θα γίνονται στον ελαιώνα μας, μα ακόμα και στους υπόλοιπους που ανανεώνουμε και δημιουργούμε, μπορείτε να ενημερώνεστε από την σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/Nastas.ilias/  ή και μέσω instagram: https://www.instagram.com/theoliveoilsfriends/

                            


 Σας καλώς ορίζουμε στον νέο ελαιώνα μας.
    Ο ελαιώνας αυτός δημιουργήθηκε με αγάπη και μεράκι, βάζοντας τον κόπο και την κούραση σε δεύτερη μοίρα.
     Δημιουργήσαμε λοιπόν έναν ελαιώνα με την ποικιλία κορωνέικη. i 38 για όσους ασχολούνται περισσότερο με την ελαιοκομία. Σκοπός μας είναι να παράξουμε ένα εξαιρετικής ποιότητας βιολογικό ελαιόλαδο.

    Για τον το λόγο αυτό, βρήκαμε χώμα ξεκούραστο για πάνω από 40 χρόνια, να μας δώσει όσο πιο παρθένα συστατικά μπορεί. Ούτε στο χώμα αυτό μα ούτε και στα δέντρα μας δεν θα ρίξουμε κάτι το οποίο μετά θα το βάλουμε στο τραπέζι των οικογενειών μας. Θα είμαστε απόλυτοι στο τι θα φάνε τα παιδιά μας, ακόμα κι αν η ανάπτυξη των δέντρων είναι αργή, ακόμα κι αν η παραγωγή ξεκινήσει πολύ αργότερα από το αναμενόμενο. 

   Το μέρος που βρίσκετε ο ελαιώνας μας, έχει μεγάλη παράδοση στην ελαιοκομία και είναι ξακουστό στην Αργολίδα και όχι μόνο, για την μεγάλη ελαιοπεριεκτικότητα των καρπών, την εποχή της συγκομιδής. Ακριβώς δίπλα στις Μυκήνες λοιπόν, στην περιοχή Φύχτια βρίσκετε ο ελαιώνας μας, μα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός πως οι Μυκήνες την εποχή της ακμής της, στην γεωγραφική της έκταση ήταν μέσα και τα Φύχτια, όπου εκεί συντηρούσαν τους περισσότερους ελαιώνες τους οι Μυκηναίοι. Το ελαιόλαδο της περιοχής αυτής είναι ξακουστό και φημισμένο αιώνες τώρα και αυτό θα συνεχίσουμε κι εμείς, με την βοήθεια του Θεού και της Φύσης.


*Εάν θέλετε να παρακολουθείτε την πορεία για όλες τις εργασίες που θα γίνονται στον ελαιώνα μας, μα ακόμα και στους υπόλοιπους που ανανεώνουμε και δημιουργούμε, μπορείτε να ενημερώνεστε από την σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/Nastas.ilias/  ή και μέσω instagram: https://www.instagram.com/theoliveoilsfriends/




Ολοι ξέρουμε ότι κάνει καλό, αλλά σε ποια ακριβώς συστατικά οφείλεται αυτό και σε ποιες θεραπείες μπορούμε να ελπίζουμε; Εντατικές έρευνες αποκαλύπτουν...

Εδώ και λίγο περισσότερο από μία δεκαετία το ελαιόλαδο βρίσκεται στο μικροσκόπιο της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και το ενδιαφέρον για τη διερεύνηση των ευεργετικών επιδράσεων που μπορεί να έχει στην ανθρώπινη υγεία δεν περιορίζεται πλέον μόνο στον «φυσικό του χώρο», τη λεκάνη της Μεσογείου. Η αιτία που επιστήμονες από όλον τον κόσμο έχουν αρχίσει να το εξετάζουν ενδελεχώς είναι οι περίφημες φαινόλες που περιέχει. Αυτές οι ουσίες με τα «εξωτικά» ονόματα όπως υδρoξυτυροσόλη, ελαιοευρωπαΐνη, ελαιασίνη, ελαιοκανθάλη δεν έχουν περάσει ίσως ακόμη στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, έχουν όμως αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στις ετικέτες προϊόντων στα ράφια των σουπερμάρκετ και στα φαρμακεία ενώ οι υποσχέσεις για τα οφέλη που μπορούν να μας προσφέρουν είναι πολλές. Πόσα ωστόσο από όσα ακούμε και διαβάζουμε σχετικά με αυτές βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της «υπόσχεσης» και πόσα έχουν αποδείξει την αξία και την ασφάλειά τους; Και, εκτός από ένα πολύ καλό τρόφιμο που θωρακίζει την υγεία, μπορεί το ελαιόλαδο στο μέλλον να εξελιχθεί και σε μια πολύ καλή πηγή φαρμάκων;


Ενα συνέδριο για το ελαιόλαδο

Ο καθηγητής Λέανδρος Σκαλτσούνης

Μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είχε ως στόχο να δώσει το διεθνές επιστημονικό συνέδριο με τίτλο «Τα βιοδραστικά συστατικά του ελαιολάδου, εφαρμογές και προοπτικές» που διοργανώθηκε τον περασμένο Ιούλιο στην Ορλεάνη της Γαλλίας από τον καθηγητή Λέανδρο Σκαλτσούνη, διευθυντή του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων της Φαρμακευτικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης. Παρακολουθήσαμε το συνέδριο και, τώρα που η ελαιοκομική περίοδος έχει αρχίσει και το ελαιόλαδο έχει την τιμητική του, θα προσπαθήσουμε και εμείς με τη σειρά μας να σας κατατοπίσουμε με τη βοήθεια ορισμένων από τους επιστήμονες που συμμετείχαν σε αυτό.

Ο «θόρυβος» γύρω από τις φαινόλες ή, όπως συχνά αναφέρονται, πολυφαινόλες ή βιοφαινόλες του ελαιολάδου ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό το 2005, από μια δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature», όπως μας εξηγεί η Μαρία Χαλαμπαλάκη, η οποία ανήκει στο διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό της Φαρμακευτικής Σχολής του ΕΚΠΑ. «Η δημοσίευση και η αντίστοιχη έρευνα πραγματοποιήθηκαν στην Αμερική, από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. Μάλιστα γνωρίσαμε και έναν από τους κύριους ερευνητές της συγκεκριμένης μελέτης, τον Γκάρι Μποσάν, o οποίος μας διηγήθηκε πώς εμπνεύστηκε τη βασική ιδέα, σε μια επίσκεψή του στο εργαστήριό μας» λέει. «Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Μεσόγειο ήταν κρυωμένος και χρησιμοποιούσε το γνωστό αντιφλεγμονώδες ιβουπροφαίνη, το οποίο είναι αρκετά πικρό και δημιουργεί ένα "κάψιμο" στον λαιμό. Την ίδια περίοδο κατανάλωνε αρκετό ελαιόλαδο και ένιωσε την ίδια αίσθηση. Συνδυάζοντας αυτά τα δύο γεγονότα, επιστρέφοντας στην Αμερική, και ενθουσιασμένος, όπως συνεχώς υπογράμμιζε, από την ξεχωριστή γεύση και τα αρώματα του ελαιολάδου σκέφθηκε να διερευνήσει την πιθανότητα να υπάρχει στο ελαιόλαδο κάποιο συστατικό το οποίο θα έχει παρόμοια δράση».

Θεραπευτικό κάψιμο στον λαιμό!

Με οδηγό λοιπόν αυτή την πικράδα ο ερευνητής εντόπισε την ελαιοκανθάλη, ένα από τα κύρια συστατικά του ελαιολάδου, το οποίο προκαλεί ένα χαρακτηριστικό «κάψιμο» στον λαιμό. Σε πειράματα που έκανε, η συγκεκριμένη ένωση του ελαιολάδου φάνηκε όντως να εμφανίζει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση, και μάλιστα συγκρίσιμη με αυτήν της ιβουπροφαίνης (ibuprofen), η οποία αποτελεί τη δραστική ουσία πολλών παυσίπονων και αντιπυρετικών. Και, όπως ήταν επόμενο, η δημοσίευση των ευρημάτων του τάραξε τα νερά στον χώρο του ελαιολάδου και όχι μόνο.

Αν και δεν επρόκειτο παρά για μια καθαρά πρωταρχική μελέτη, σε ενζυμικό επίπεδο όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με το ελαιόλαδο θέλησαν να διερευνήσουν το ζήτημα περισσότερο. Ετσι ξεκίνησαν πιο συστηματικές μελέτες, οι οποίες, στα χρόνια που ακολούθησαν, άρχισαν να εξετάζουν τη δράση της συγκεκριμένης καθώς και άλλων φαινολών του ελαιολάδου όχι μόνο απέναντι στη φλεγμονή αλλά και σε σχέση με την υπέρταση, τον διαβήτη, τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τον καρκίνο, την οστεοπόρωση, τη νόσο Αλτσχάιμερ και πολλά άλλα.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι μελέτες πολλαπλασιάστηκαν και πληθαίνουν διαρκώς, το τοπίο παραμένει σχετικά θολό. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από μερικά χρόνια, όταν η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕFSA) ανέλαβε να εξετάσει κατά πόσον το ελαιόλαδο ως τρόφιμο μπορεί χάρη στις φαινόλες που περιέχει να έχει αποδεδειγμένα ευεργετικό αποτέλεσμα για την υγεία, ενέκρινε ως «ισχυρισμό υγείας» μόνο μία από τις επτά συνολικά προτάσεις που είχαν κατατεθεί προς αξιολόγηση: αυτήν που αφορά την αντιοξειδωτική δράση των φαινολών, και συγκεκριμένα τη συμβολή τους στην προστασία των λιπιδίων του αίματος από το οξειδωτικό στρες.

Πολύτιμες πολυφαινόλες

Πέρα όμως από τη «συνολική» ευεργετική δράση του ελαιολάδου όταν το καταναλώνουμε ως τρόφιμο στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης μεσογειακής διατροφής, πόσα γνωρίζουμε για τη δράση που μπορεί να έχει ξεχωριστά η καθεμία από τις φαινόλες που περιέχει; «Το ελαιόλαδο είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο μείγμα συστατικών. Αν πάρουμε ένα ένα τα συστατικά του, πέρα από τα λιπαρά οξέα και τα τριγλυκερίδια, και εξετάσουμε τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα για τη βιολογική ή τη φαρμακολογική τους δράση, τα πράγματα περιπλέκονται» μας λέει η κυρία Χαλαμπαλάκη. «Εχουν γίνει αρκετές μελέτες στο ελαιόλαδο, ωστόσο υπάρχουν αρκετές δυσκολίες στο να εξαχθούν σαφή και ασφαλή συμπεράσματα. Μία από αυτές είναι η πραγματικά μεγάλη μεταβλητότητα των φαινολών από το ένα ελαιόλαδο στο άλλο, ένας καθοριστικός παράγοντας ο οποίος καθιστά απαραίτητη την ποσοτική μέτρηση των επιπέδων τουλάχιστον των κύριων φαινολών σε κάθε μελέτη. Οι περισσότεροι ερευνητές συνήθως αναφέρουν ότι χρησιμοποίησαν ελαιόλαδο πλούσιο στο ένα ή στο άλλο συστατικό χωρίς να καθορίζουν αν ή πώς αυτό το συστατικό έχει μετρηθεί. Αυτό αποτελεί μια βασική αδυναμία».

Οπως προσθέτει η ερευνήτρια, επειδή οι περισσότερες από τις ουσίες αυτές δεν είναι εμπορικά διαθέσιμες και η απομόνωσή τους είναι απαιτητική και δαπανηρή διαδικασία, οι μελέτες που χρησιμοποιούν τις φαινόλες σε «καθαρή» μορφή είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με εκείνες που χρησιμοποιούν ελαιόλαδο. Επίσης, ακόμη πιο σημαντικό, στη συντριπτική πλειονότητά τους οι μελέτες που υπάρχουν ως τώρα έχουν γίνει είτε in vitro - δηλαδή σε κύτταρα - είτε, στην καλύτερη περίπτωση, in vivo - δηλαδή σε πειραματόζωα. Ελάχιστες έχουν προχωρήσει σε αξιόπιστες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, οι οποίες αποτελούν και το απαραίτητο «τεστ» για να κριθούν η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια ενός συστατικού.


Οι ευεργετικές πολυφαινόλες περνούν από το ελαιόδεντρο στον καρπό και από εκεί στο ελαιόλαδο

Η καλύτερα μελετημένη φαινόλη του ελαιολάδου, και μάλιστα με διαφορά, είναι η υδροξυτυροσόλη. «Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας την αφορά» επισημαίνει η κυρία Χαλαμπαλάκη. «Εχουν γίνει μελέτες σε κύτταρα και σε πειραματόζωα, ενώ έχουν ξεκινήσει και κλινικές δοκιμές. Η ισχυρή αντιοξειδωτική δράση της θεωρείται πλέον δεδομένη». Πέραν των στοιχειοθετημένων αρετών της, η υδροξυτυροσόλη αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα πρώτα στάδια κλινικών δοκιμών ως συμπλήρωμα διατροφής για ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση και ως μέτρο πρόληψης του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες που έχουν γενετική προδιάθεση. Το αν έχει πραγματικά δράση και σε αυτές τις περιπτώσεις θα το μάθουμε στο μέλλον.

Αρκετά μελετημένη είναι επίσης η ελαιοευρωπαΐνη, η οποία περιέχεται κυρίως στα φύλλα της ελιάς και σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις στο ελαιόλαδο (για τις σημαντικές μελέτες που γίνονται στην Ελλάδα σχετικά με τη δράση της στην προστασία της καρδιάς δείτε το πλαίσιο). Η ελαιοκανθάλη, από την άλλη πλευρά, αν και τελευταία ακούγεται πολύ, ερευνητικά βρίσκεται πολύ πίσω - το ίδιο και η ελαιασίνη, η οποία συγγενεύει χημικά με αυτήν. Οι δύο αυτές ουσίες υπάρχουν σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στα αγουρέλαια και στα «νέα» λάδια, επειδή όμως είναι ασταθείς με τον χρόνο (ύστερα από περίπου δώδεκα μήνες σε σφραγισμένο μπουκάλι και αρκετά νωρίτερα, περίπου στους τέσσερις μήνες, αν το μπουκάλι ανοιχθεί και το λάδι έρθει σε επαφή με οξυγόνο) διασπώνται και μετατρέπονται σε τυροσόλη και υδροξυτυροσόλη, αντίστοιχα. Αν και η ελαιοκανθάλη αποτέλεσε το έναυσμα για την επισταμένη ενασχόληση των ερευνητών με τις φαινόλες του ελαιολάδου, οι μελέτες που διερευνούν τη δράση της συγκεκριμένης ουσίας είναι ακόμη περιορισμένες. «Οι περισσότερες έχουν γίνει σε κύτταρα, ελάχιστες έχουν γίνει σε πειραματόζωα» επισημαίνει η κυρία Χαλαμπαλάκη. «Το γεγονός ότι πρόκειται για ιδιαίτερα ασταθή μόρια, δύσκολα στην απομόνωση και στη σύνθεσή τους, έχει καθυστερήσει αρκετά την ερευνητική διαδικασία για την αξιολόγηση της ασφάλειας και των βιολογικών τους ιδιοτήτων».

Παρ' όλα αυτά η ελαιοκανθάλη θεωρείται υποσχόμενη, καθώς σε κάποιες μελέτες σε κύτταρα έχει διαφανεί ότι θα μπορούσε να συμβάλει στον έλεγχο των μεταστατικών καρκίνων, όπως επίσης - επειδή φαίνεται να μειώνει τον πολυμερισμό της πρωτεΐνης Ταυ και τη συγκέντρωση του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο - στην καταπολέμηση της νόσου Αλτσχάιμερ. Ολοι οι ειδικοί ωστόσο υπογραμμίζουν πως παρά το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι ενδιαφέροντα, απέχουμε πολύ από το να γνωρίζουμε αν όντως ευσταθούν και αν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη, καθώς ακόμη δεν είναι γνωστός ο μηχανισμός δράσης της ελαιοκανθάλης και το πώς αυτή μεταβολίζεται μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό. Για παράδειγμα, ενώ για την υδροξυτυροσόλη και την ελαιοευρωπαΐνη γνωρίζουμε ότι δεν είναι τοξικές, δεν μπορούμε να πούμε κάτι αντίστοιχο για την ελαιοκανθάλη και την ελαιασίνη - αντιθέτως, σε μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ορλεάνης από την Αγαθή Χαρίστου και τηνΚατερίνα Τερμεντζή από το Εργαστήριο Τοξικολογικού Ελέγχου Γεωργικών Φαρμάκων του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου φάνηκε ότι εκχυλίσματα με υψηλές συγκεντρώσεις ελαιοκανθάλης ενδέχεται να εμφανίζουν τοξικότητα. «Τόσο για την ελαιοκανθάλη όσο και για την ελαιασίνη, που είναι και οι δύο από τα κύρια συστατικά του ελαιολάδου, δεν έχουμε φθάσει ακόμη σε σημείο να ξέρουμε τι δράση έχουν στον άνθρωπο» τονίζει η κυρία Χαλαμπαλάκη.

Το λάδι δεν είναι φάρμακο

Με όλες αυτές τις άγνωστες παραμέτρους κανείς ακόμη δεν μπορεί να μιλήσει για την ανάπτυξη φαρμάκων από τα συστατικά του ελαιολάδου. Προς το παρόν κυκλοφορούν στην αγορά αρκετά συμπληρώματα διατροφής με βάση την ελιά και τα προϊόντα της, άλλα αναγράφοντας επιτρεπόμενους ισχυρισμούς υγείας και άλλα όχι, μια και η νομοθεσία στη συγκεκριμένη κατηγορία είναι αρκετά χαλαρή και ο έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές γίνεται μόνο κατόπιν καταγγελίας και με ρυθμό... χελώνας. Παράλληλα υπάρχουν στην αγορά και ελαιόλαδα στα οποία αναγράφεται ότι προσφέρουν οφέλη που «ξεφεύγουν» από τον κανονισμό της EFSA. Για τον λόγο αυτόν καλό είναι να είστε πολύ προσεκτικοί και να... κρατάτε μικρό καλάθι απέναντι στις μεγάλες υποσχέσεις: αν δεν στηρίζονται σε δημοσιευμένες μελέτες και κλινικές δοκιμές σε μεγάλο δείγμα, μην τις πιστέψετε.

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι οι εγκεκριμένοι ισχυρισμοί υγείας για τις φαινόλες του ελαιολάδου δεν μπορεί να πληθύνουν το επόμενο διάστημα. Το έδαφος κρίνεται εξαιρετικά πρόσφορο από την επιστημονική κοινότητα, η οποία συνεχίζει την εξερεύνησή του. Η ομάδα του κ. Σκαλτσούνη μάλιστα ανέλαβε πρόσφατα την υλοποίηση ενός μεγάλου ευρωπαϊκού προγράμματος στο πλαίσιο του οποίου ένα δίκτυο πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Αυστρία, την Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία θα μελετήσει εις βάθος τη φαρμακολογία και την τοξικολογία των συγκεκριμένων ουσιών ώστε να διαπιστώσει κατά πόσον προσφέρονται για την ανάπτυξη φαρμάκων και θεραπειών. Σε μια από τις προβλεπόμενες μελέτες οι έλληνες ερευνητές, σε συνεργασία με ένα μεγάλο νοσοκομείο της Ισπανίας, θα προχωρήσουν και σε μια εκτεταμένη κλινική δοκιμή των βιοδραστικών συστατικών του ελαιολάδου ως θεραπείας για την αρθρίτιδα. Το «θαύμα του ελαιολάδου» δεν σταματάει λοιπόν σε καμία περίπτωση εδώ. «Το ελαιόλαδο είναι ένα εξαιρετικό τρόφιμο, το οποίο μπορεί να προσφέρει οφέλη στην υγεία. Δεν είναι όμως φάρμακο. Το αν μπορεί να αποτελέσει πηγή για την ανάπτυξη φαρμάκων θα το δούμε το επόμενο διάστημα» λέει ο καθηγητής.


Ελαιοευρωπαΐνη, ασπίδα για το έμφραγμα;

Χάρη στις πολυφαινόλες του το ελαιόλαδο προστατεύει την καρδιά

Η ελαιοευρωπαΐνη είναι μια πολυφαινόλη που βρίσκεται κυρίως στα φύλλα της ελιάς και μελετάται εδώ και αρκετά χρόνια από τους επιστήμονες. Αυτή καθαυτή ως ουσία έχει πάρει έγκριση για έναν ισχυρισμό υγείας ως ελαφρύ διουρητικό, ενώ το αλκοολικό εκχύλισμα φύλλων ελιάς, τα οποία είναι πλούσια σε ελαιοευρωπαΐνη, έχει εγκριθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για χρήση κατά της υπέρτασης. Η δράση της όμως εξετάζεται και σε άλλες παθήσεις, και η χώρα μας έχει να επιδείξει σημαντική δραστηριότητα σε αυτόν τον τομέα. ΗΙωάννα Ανδρεάδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Φαρμακολογίας στη Φαρμακευτική Σχολή του ΕΚΠΑ, σε συνεργασία με τονΕυστάθιο Ηλιοδρομίτη, καθηγητή Καρδιολογίας, και τον Δημήτρη Κρεμαστινό, ομότιμο καθηγητή Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, μελετά εδώ και χρόνια τη συγκεκριμένη ουσία και τα αποτελέσματα της έρευνάς τους υποδηλώνουν ότι ενδεχομένως θα μπορούσε να προσφέρει σημαντική προστασία στην καρδιά. Σε μια από τις μελέτες που παρουσίασε στο συνέδριο στην Ορλεάνη η ίδια και οι συνεργάτες της χορήγησαν ελαιοευρωπαΐνη σε κουνέλια με αθηρωματικό μυοκάρδιο και σε υγιή πειραματόζωα σε δόσεις που μπορεί κάποιος να πάρει καθημερινά από τη μεσογειακή, και συγκεκριμένα την κρητική, διατροφή και είδαν ότι ύστερα από έξι εβδομάδες μείωνε σημαντικά την έκταση του εμφράγματος του μυοκαρδίου τόσο στα αθηρωματικά όσο και στα φυσιολογικά ζώα. «Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα, γιατί το τελικό σημείο το οποίο εξετάζουμε εμείς είναι το πιο "κομβικό"» λέει η καθηγήτρια στο «Βήμα».«Σημαίνει ουσιαστικά ότι αν κάποιος ακολουθεί καθημερινά μια διατροφή πλούσια σε αυτά τα συστατικά και κάποια στιγμή υποστεί για κάποιον λόγο έμφραγμα του μυοκαρδίου, ένα σημαντικό κομμάτι του μυοκαρδίου του ενδέχεται να σωθεί και να μη νεκρωθεί».

Συνεχίζοντας την ίδια μελέτη για να διερευνήσουν τον μηχανισμό με τον οποίο δρα η ελαιοευρωπαΐνη οι έλληνες επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι η συγκεκριμένη πολυφαινόλη μειώνει την ολική χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια ενώ έχει σημαντικές αντιοξειδωτικές δράσεις τόσο στο αίμα όσο και στο μυοκάρδιο. Συγκεκριμένα, στην τελευταία μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε το 2015, εξέτασαν δείγμα από το μυοκάρδιο των κουνελιών και είδαν ότι η ελαιοευρωπαΐνη μείωνε κάποιους δείκτες φλεγμονής και ενίσχυε κάποια σηματοδοτικά μονοπάτια που προστάτευαν το μυοκάρδιο και ανέστελλαν τις αρνητικές επιπτώσεις των ισχαιμικών επεισοδίων στον μεταβολισμό. Τέλος, σε μια τελευταία μελέτη που παρουσιάστηκε επίσης στο συνέδριο αλλά δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη, οι ερευνητές μιμήθηκαν το τι συμβαίνει όταν κάποιος υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και χορήγησαν στα κουνέλια ελαιοευρωπαΐνη σε μεγάλες δόσεις, σαν φαρμακευτική αγωγή συμπληρωματική στην αγγειοπλαστική. Είδαν ότι η έκταση της νέκρωσης του μυοκαρδίου μειώθηκε σημαντικά, γεγονός το οποίο σημαίνει καλύτερη μακροπρόθεσμη έκβαση για τον ασθενή, καθώς η νέκρωση του μυοκαρδίου οδηγεί σε καρδιακή ανεπάρκεια. Παράλληλα, σε άλλες μελέτες που έχουν γίνει σε ποντίκια, η κυρία Ανδρεάδου και οι συνεργάτες της έχουν δει ότι η ελαιοευρωπαΐνη αναστέλλει τη βλάβη που προκαλούν στο μυοκάρδιο οι αντικαρκινικές χημειοθεραπείες.

Τα παραπάνω ευρήματα, τα οποία έχουν κριθεί και δημοσιευθεί προκαλώντας διεθνές ενδιαφέρον, είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά. Ωστόσο η κυρία Ανδρεάδου σπεύδει να τονίσει ότι δεν πρέπει να βιαστούμε να πανηγυρίσουμε. «Το πρόβλημα είναι πως παρά το γεγονός ότι έχουμε όλα αυτά τα θετικά αποτελέσματα, δεν έχουν γίνει ακόμη κλινικές μελέτες σε ασθενείς ώστε να δούμε πώς δρα η ελαιοευρωπαΐνη στον ανθρώπινο οργανισμό» τονίζει. «Ο,τι βλέπουμε στα ζώα δεν σημαίνει ότι μπορεί να μεταφερθεί αυτόματα στον άνθρωπο. Αν ήταν έτσι, θα είχαμε λύσει πολλά προβλήματα και θα είχαν θεραπευθεί πολλές νόσοι».


πηγή  http://www.tovima.gr/



Χαρακτηριστικά της ποικιλίας Αγουρομάνακο, ενός από τους Ελαιώνες μας.




Ύψος δένδρων: 5 ως 7 μέτρα.
Μέσος όρος βάρους καρπού: 3,3γρ.
Μέσος όρος βάρους πυρήνα: 0,47γρ.
Σχέση σάρκας με πυρήνα: 6:1
Περιεκτικότητα σε λαδι: 30%
Ποιότητα Ελαιολάδου: Εξαιρετική. 



Αντοχή σε ξηρασία: μέτρια. 
Αντοχή σε ψύχος: ανθεκτική.
Παραγωγικότητα: κανονική.
Ωρίμανση και συγκομιδή: από Δεκέμβριο ως Φεβρουάριο.


Αντοχή σε ξηρασία: μέτρια. 
Αντοχή σε ψύχος: ανθεκτική.
Παραγωγικότητα: κανονική.
Ωρίμανση και συγκομιδή: από Δεκέμβριο ως Φεβρουάριο.




The olive oil's friends. 
Η βαμβακάδα ή ψύλλα της ελιάς, είναι ένα έντομο που προσβάλλει τα ελαιόδεντρα, πολύ διαδεδομένο στις χώρες της Μεσογείου και ειδικά στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Προσβάλλει τη νεαρή βλάστηση σχηματίζοντας χαρακτηριστικά λευκά βαμβακώδη εκκρίματα που καλύπτουν τις ανθοταξίες και τα φύλλα. Αυτή την εποχή, αν παρατηρήσετε τα ελαιόδεντρα στην ύπαιθρο, αλλά ακόμη και στην αυλής σας, είναι πολύ πιθανό να διακρίνετε προσβολές από βαμβακάδα.

Τι ζημιά κάνει η βαμβακάδα στην ελιά;

Στους περισσότερους ελαιώνες οι προσβολές από τη βαμβακάδα είναι περιοδικές και σποραδικές. Αν και το χαρακτηριστικό λευκό έκκριμα που προσβάλει τη νεαρή βλάστηση εμποδίζει τη γονιμοποίηση και την ανάπτυξη της καρποφορίας, συνήθως, δεν ζημιώνεται ιδιαίτερα η παραγωγή. Οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν κατά την περίοδο του καλοκαιριού περιορίζουν την ανάπτυξη της βαμβακάδας. Συγκεκριμένα, συστήνεται να γίνει καταπολέμηση μόνο στις περιπτώσεις όπου η ανθοφορία είναι μικρή και υπάρχει προσβολή ταξιανθιών πάνω από το 30% της συνολικής ανθοφορίας

Πώς καταπολεμάται οικολογικά η βαμβακάδα στην ελιά;

Όταν υπάρχουν σημαντικές προσβολές από βαμβακάδα, συστήνουμε να γίνεtαι ψεκασμός στα ελαιόδεντρα με θερινό πολτό. Ο θερινός πολτός είναι λάδι παραφίνης και συγκαταλέγεται στα οικολογικά φυτοπροστατευτικά σκευάσματα για την προστασία της ελιάς. Καλό είναι ο ψεκασμός με θερινό πολτό να γίνεται σε ποτισμένα ελαιόδεντρα κατά το σούρουπο, πάντα με θερμοκροκρασίες κάτω από 28°C.  Πηγή : mistikakipou.gr



                         Ο πυρηνοτρήτης

Ο πυρηνοτρήτης ή σκώρος των ελιών φαίνεται να έχει την ίδια προέλευση με το ελαιόδενδρο. Ήταν γνωστός ως παράσιτο της ελιάς στους πρώιμους ιστορικούς χρόνους, όπως εμφανίζεται από τις περιγραφές στα αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα. Υπάρχει σε όλες τις ελαιοκομικές χώρες της Μεσογείου. Στην Ανατολή, έχει βρεθεί στις περιοχές γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα, όπως η Κριμαία και η Γεωργία. Η
παρουσία του δεν έχει αναφερθεί στην Κεντρική Ασία (Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν), την Ανατολική Αφρική (Ερυθραία), τη Νότιο Αφρική και την Αμερική (Βόρεια και Νότια).
Προσβάλλει τα άνθη, τους καρπούς και τα φύλλα της ελιάς. Ο κύκλος ζωής του περιλαμβάνει τρεις ευδιάκριτες γενεές. Η πρώτη γενεά αναπτύσσεται στα άνθη (ανθόβια γενεά), προκαλώντας ελαφρά έως μέτρια προσβολή. Η δεύτερη γενεά αναπτύσσεται στον καρπό (καρπόβια γενεά) και μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένη καρπόπτωση. Οι προνύμφες εισχωρούν στον καρπό και προχωρούν στον πυρήνα, ο οποίος δεν έχει ακόμη σχηματιστεί. Εάν κατά τη μετακίνησή τους στο εσωτερικό του καρπού, οι προνύμφες ζημιώσουν τα αγγεία που συνδέουν τον ποδίσκο με τον καρπό, τότε παρατηρείται διακοπή της τροφοδοσίας και καρπόπτωση. Στους προσβεβλημένους καρπούς που παραμένουν στο δένδρο, οι προνύμφες συνεχίζουν την ανάπτυξή τους μέχρι να σκληρυνθεί ο πυρήνας, οπότε τον διαπερνούν. Οι καρποί συρρικνώνονται και πέφτουν (δεύτερη καρπόπτωση) κατά το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο. Το ελαιόλαδο που παράγεται από τέτοιους καρπούς έχει οξειδωμένη και ταγγή γεύση.

Η τρίτη γενεά αναπτύσσεται στα φύλλα και τους τρυφερούς βλαστούς (φυλλόβια γενεά). Οι νεαρές προνύμφες εισέρχονται στο εσωτερικό του φύλλου και τρέφονται από το παρέγχυμα, σαν φυλλορύκτες. Οι ζημιά που προκαλούν δεν είναι τόσο σημαντική, συγκρινόμενη με τις άλλες δύο γενεές. Στις νότιες περιοχές της Μεσογείου, ο πυρηνοτρήτης εμφανίζεται στις αρχές Μαρτίου, τον Απρίλιο και αρχές Μαΐου. Τα έντομα είναι νυκτόβια, παραμένουν στις χαμηλότερες επιφάνειες των φύλλων κατά τη διάρκεια της ημέρας και αρχίζουν να δραστηριοποιούνται μετά τη δύση του ηλίου.
Οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν σημαντική επίδραση στην παρουσία του πυρηνοτρήτη. Τα αυγά και οι νεαρές προνύμφες είναι ιδιαίτερα τρωτά σε συνθήκες χαμηλής σχετικής υγρασίας και υψηλές θερμοκρασίες. Με σχετική υγρασία μικρότερη από 60%, τα αυγά αφυδατώνονται μέσα σε μερικές ώρες, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία. Επίσης, οι νεαρές προνύμφες δεν επιβιώνουν σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 30°C. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί ο πυρηνοτρήτης δεν απαντάται σε θερμές και ξηρές ηπειρωτικές ζώνες.